27 november 2016

Ik werd de afgelopen week aangenaam verrast door het programma 'Paul Witteman ontdekt: het geluk'. De eerste aflevering bevestigt waar het in wezen om gaat. Dat kan een moment van oogcontact zijn...

Look beyond borders

In de eerste uitzending van 'het geluk' komt onderstaande clip van Amnesty International aan bod die gaat over de kracht van oogcontact...

The Artist is Present

Over oogcontact gesproken. De clip 'Look beyond borders' deed me meteen denken aan een performance van Marina Abramovice in 2010 in 'The Museum of Modern Art' (MoMa) in New York waar ze vele, vele dagen (meer dan 750 uur) bezoekers persoonlijk in de ogen kijkt zonder woorden te wisselen. De resultaten en ervaringen zijn vastgelegd in een bijna 2 uur durende documentaire, te zien op Uitzending Gemist. Wat mij betreft een must see...

Een korte introductie m.b.t. onderstaande clip uit deze film: "In 1976, Abramović  met Ulay, a West German artist who would become her lover and collaborator for the next twelve years. The duo fell into an impersonal abyss, losing their selfhoods and attempting to become a single entity through arresting performances such as Breathing In/Breathing Out, where they locked mouths and breathed each other’s exhaled breath, eventually filling their lungs with carbon monoxide and falling unconscious. By 1988, their romance had run its course; in typically atypical fashion, the pair decided to part by walking from opposing ends of the Great Wall of China until they met in the middle, and then said goodbye.

On the opening night of Abramović’s retrospective in 2010, the erstwhile lovers were reunited. The video above shows Abramović, sitting and steeling herself for her next silent interlocutor. Ulay approaches, and Abramović, a veteran of such difficult performances, looks up to what may have been the single most unexpected sight of the night, jolting her dignified composure. Their reunion is a deeply tender scene."